Van werk, tot verdwaald, tot eilanden
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Tim
16 Maart 2014 | Turkije, Istanbul
Merhaba :)
Daar zijn we weer met een lekker lang reisverslag haha xD
Op woensdag gaan we altijd naar de instelling Kartal Gözelemevi, een instelling voor straatkinderen. Het was heerlijk weer vandaag! Helaas hadden we wel wat pech met de metro, want deze reed dus net weg toen wij aan kwamen lopen. Gelukkig komt er na een aantal minuten wachten gewoon weer een nieuwe :) Het busje van de instelling stond ons alweer op te wachten toen we het metro station uit kwamen lopen, wat zijn het toch aardige mensen en zorgen ze goed voor ons!
De manager had voor ons geregeld dat we dezelfde 5 jongens als vrijdag zouden hebben. Door een reorganisatie wonen de kinderen even niet in deze instelling, maar regelt de manager voor ons dat er kinderen uit een andere instelling overkomen voor een dagje. Deze andere instelling is op een paar minuten afstand.
Vandaag was er ook een nieuwe jongen aanwezig in de instelling. Hij kon niet thuis blijven wonen door een aantal problemen en is overgekomen naar de instelling Kartal Gözlemevi. Hij spreekt erg goed Engels en een gesprek aangaan met hem was dus makkelijk voor ons :) Ook kende hij wat Turks en kon hij dus met de andere kinderen die zouden komen praten. Voor ons natuurlijk erg fijn, want wij zouden dan iemand in de buurt hebben die ons extra kan helpen bij het vertalen.
Voor de activiteiten stond een foto speurtocht op het begin van het programma. Ik ben, samen met de nieuwe jongen die sinds 2 dagen in deze instelling leefde en zich verveelde, foto's gaan maken voor de andere kinderen.
Daarna kwamen de andere 5 jongens binnen en kwamen ze gelijk naar ons toe; Lynn, Soraya, Tim riepen ze met daar achteraan de Nederlandse woordjes die we ze de eerste keer geleerd hebben! Super leuk en mooi om te zien. De kinderen wilde ook nog veel meer woordjes leren en dus zijn alle kleuren en aan te wijzen materialen voorbij gekomen :P
Het was prachtig om te zien wat een bezoek van 3 buitenlandse studenten met de kinderen kan doen. De kinderen vonden het super om onze aandacht te krijgen en dat was dan ook terug te zien in de glimlachen die op de gezichten verschenen!
Het eten tijdens de lunch was weer erg lekker, nouja behalve de soep dan! Pff dat leek net afwasmiddel haha, maar de rest smaakte weer erg lekker en was weer goed geregeld :)
Ook de medewerkers zijn zo vriendelijk tegen ons! Hoewel bijna niemand je verstaat kan een glimlach, een simpel woordje en een schouderklopje wonderen doen. Zowel bij ons als bij de medewerkers tovert dit dan ook een glimlach.
Na het eten zijn we weer lekker actief gaan doen met de kinderen; voetbal, basketbal, tafelvoetbal, maar vooral plezier maken :)
Om 15:00 uur was het tijd om weer richting huis te gaan, iedereen vond dit erg jammer en wilde het liefst dat wij nog langer zouden blijven.
Het 'doei' zeggen vinden de kinderen en medewerkers in de instelling nog erg lastig. Dit betekent wel dat ze aan ons gehecht zijn en dat is erg fijn :)
Verder hebben we een rustig avondje gehouden om alle indrukken weer een plekje te geven.
Op donderdag hadden we weer met Özden afgesproken op de universiteit van Maltepe. Om 13:00 uur was onze afspraak om bij te kletsen over ons onderzoek en onze belevenissen in de instelling.
Zoals altijd pakte wij netjes bus 19B welke richting de uni reed.
Op een gegeven moment zei Lynn: we zijn hier toch nog nooit geweest? Soraya en ik dachten van wel, want we zagen wat bekende gebouwen waar we al vaker langs waren gereden. Toen we een hoge berg opreden keken we elkaar aan en hadden we alle 3 zoiets van; dit klopt niet ...
Ja hoor, mee stopt de bus en stapt iedereen uit, dit was de eindhalte! Daar stonden we dan boven op de berg in de middle of nowhere... Met handen en voeten hebben we geprobeerd uit te leggen dat we naar de universiteit van Maltepe moesten. De chauffeur maakte ons duidelijk dat dat niet deze bus was... Nee zover waren we al, maar waarom was het niet deze bus, we hadden toch altijd al bus 19B gepakt naar de uni?! Het uitzicht was erg mooi zo boven op de berg, maar daar kwamen we vandaag niet voor haha :P
We mochten plaatsnemen in een dolmus busje (normaal moet je hiervoor betalen, maar wij mochten een stukje gratis mee rijden, erg vriendelijk!)
Opeens stopte het busje en maakte ze ons duidelijk dat we er hier uit moesten, wijzend naar een bordje waarop de halte stond waar wij naartoe moesten. Dat werd dus verder lopen naar de uni... een behoorlijk end wat ook nog flink omhoog liep..
Soraya en Lynn kozen ervoor om lekker rustig te lopen. Dit was voor mij een beetje langzaam, omdat ik nogal een doorstapper ben zoals jullie wellicht weten :P Door de bordjes te volgen wisten we welke kant we op moesten lopen en dat maakte het gelukkig iets makkelijker.
Een voetpad was op sommige stukken ver te zoeken en je moest dus ook uitkijken voor het verkeer. Een beetje verdwaalt waren we wel dus in de middle of nowhere! Lynn en Soraya waren in een dolmus busje gestapt wat was gestopt voor ze, de dames hebben dan ook uit proberen te leggen dat ik een stuk verderop liep, maar ook mee moest. Uiteindelijk kwamen ze bij mij en zijn we in de dolmus naar de uni gebracht. Het was me weer een avontuurtje wel zeg!
Özden kon er wel om lachen ondanks dat we een uur te laat waren voor onze afspraak xD na het gesprek hebben we nog lekker even iets gegeten en gedronken op de uni om vervolgens weer richting huis te gaan, nu wel met de goede bus! Toen we bij de bushalte stonden bleek dat ze sinds 3 dagen een nieuw reisschema hadden, wisten wij veel! Bus 19B was 19H geworden. We hadden dus op de heenweg in bus 19H moeten zitten! Nouja door dit avontuur gaan we dat zeker niet meer vergeten haha :P
Vrijdag stond in het teken van school. Jaja ook dat hoort erbij. Na enig bloed, zweet en tranen hieraan te hebben besteed zijn we nog lekker even naar buiten gegaan voor een frisse neus. Heel de dag binnen zitten om aan school te werken is toch ook maar niets haha :P
's Avonds zijn we lekker een drankje gaan doen met Erasmus studenten. Deze studenten kwamen onder andere uit: Amerika, Frankrijk, Italië, Slovenië en Australië. Erg gezellig om op deze manier nieuwe mensen te leren kennen!
Op zaterdag zouden we naar de Prinsen eilanden gaan. Het was prachtig weer en we hadden hiervoor dan ook geen betere dag uit kunnen kiezen! De heenweg was erg mooi op de boot terwijl de zon volop scheen. Je kon dan ook heel erg genieten van het prachtige uitzicht! Er zijn 9 prinsen eilanden waarvan je er 4 kan bereiken met de Ferry. Wij zijn uiteindelijk op 2 eilanden geweest, de meest grote. Op het eerste eiland hebben we eerst lekker een drankje gedaan en genoten van de zon. Toen we daar zaten kwamen er allerlei versierde boten aangevaren onder luid getoeter. Ik denk dat dit voor de verkiezingen is die voor de deur staan, want overal hingen vlaggen, met denk ik, politieke partijen. De boten stonden ook vol met mensen en die kwamen dus allemaal het eiland op met vlaggen en muziek.
Wij besloten om niet door deze drukte te gaan lopen, maar lekker de andere kant uit te gaan. We zagen paardenkoetsen staan, dit is op deze eilanden een erg normaal vervoersmiddel, en besloten dat het wel leuk was om daarmee iets van het eiland te zien. We wilde net instappen toen de menigte die van de boten af waren gekomen onze kant op kwamen met een gigantische groep. De paarden schrokken hiervan en begonnen te draaien en een beetje te stijgeren.. maar wij zaten ondertussen al in de koets! Gelukkig werd de menigte gelijk stil en stopten ze toen de chauffeur van de koets zijn hand op stak dat ze moesten stoppen. Daarna zijn we een mooi ritje gaan maken over het eiland met als hoogte punt, letterlijk en figuurlijk, het uitzicht boven op de berg van het eiland. Wat een prachtig uitzicht!
Ook op het andere eiland hebben we eenzelfde tocht gemaakt met een paardenkoets, hierdoor zie je namelijk in vrij weinig tijd het meeste van het eiland ;)
's Avonds terug met de boot naar ons appartement, wat was dit een beleving zeg! We hebben op de boot de zonsondergang kunnen kijken en daarna de vele lichtjes kunnen bewonderen langs de kustlijn! Een prachtgezicht en wederom, ondanks dat ik het wel heb geprobeerd, eigenlijk niet op foto vast te leggen, omdat je hiervan alleen een memorie foto kan maken!
Eenmaal thuis zijn we lekker uit eten gegaan. Daarna ben ik naar huis gegaan voor een rustig avondje, omdat ik morgen ook flink veel aan school wilde doen. De andere zijn nog gaan stappen in Kadikoy.
Vandaag dus veel aan mijn schoolwerk doen.. Eén gelukje, het weer is weer omgeslagen naar regen, dus het is wel ideaal weer om voor school te werken :)
Nu stop ik weer met deze gigantische blogg, want het schoolwerk ligt te wachten. Hopelijk heb ik jullie weer een beetje op de hoogte gebracht van mijn avonturen hier in Istanbul :)
Wat een prachtstad waar iedere dag weer een avontuur staat te wachten! :) De dagen vliegen voorbij en voor ik het weet ben ik alweer thuis.. Dus nog maar even lekker genieten hier :D
Tot de volgende keer! :)
Daar zijn we weer met een lekker lang reisverslag haha xD
Op woensdag gaan we altijd naar de instelling Kartal Gözelemevi, een instelling voor straatkinderen. Het was heerlijk weer vandaag! Helaas hadden we wel wat pech met de metro, want deze reed dus net weg toen wij aan kwamen lopen. Gelukkig komt er na een aantal minuten wachten gewoon weer een nieuwe :) Het busje van de instelling stond ons alweer op te wachten toen we het metro station uit kwamen lopen, wat zijn het toch aardige mensen en zorgen ze goed voor ons!
De manager had voor ons geregeld dat we dezelfde 5 jongens als vrijdag zouden hebben. Door een reorganisatie wonen de kinderen even niet in deze instelling, maar regelt de manager voor ons dat er kinderen uit een andere instelling overkomen voor een dagje. Deze andere instelling is op een paar minuten afstand.
Vandaag was er ook een nieuwe jongen aanwezig in de instelling. Hij kon niet thuis blijven wonen door een aantal problemen en is overgekomen naar de instelling Kartal Gözlemevi. Hij spreekt erg goed Engels en een gesprek aangaan met hem was dus makkelijk voor ons :) Ook kende hij wat Turks en kon hij dus met de andere kinderen die zouden komen praten. Voor ons natuurlijk erg fijn, want wij zouden dan iemand in de buurt hebben die ons extra kan helpen bij het vertalen.
Voor de activiteiten stond een foto speurtocht op het begin van het programma. Ik ben, samen met de nieuwe jongen die sinds 2 dagen in deze instelling leefde en zich verveelde, foto's gaan maken voor de andere kinderen.
Daarna kwamen de andere 5 jongens binnen en kwamen ze gelijk naar ons toe; Lynn, Soraya, Tim riepen ze met daar achteraan de Nederlandse woordjes die we ze de eerste keer geleerd hebben! Super leuk en mooi om te zien. De kinderen wilde ook nog veel meer woordjes leren en dus zijn alle kleuren en aan te wijzen materialen voorbij gekomen :P
Het was prachtig om te zien wat een bezoek van 3 buitenlandse studenten met de kinderen kan doen. De kinderen vonden het super om onze aandacht te krijgen en dat was dan ook terug te zien in de glimlachen die op de gezichten verschenen!
Het eten tijdens de lunch was weer erg lekker, nouja behalve de soep dan! Pff dat leek net afwasmiddel haha, maar de rest smaakte weer erg lekker en was weer goed geregeld :)
Ook de medewerkers zijn zo vriendelijk tegen ons! Hoewel bijna niemand je verstaat kan een glimlach, een simpel woordje en een schouderklopje wonderen doen. Zowel bij ons als bij de medewerkers tovert dit dan ook een glimlach.
Na het eten zijn we weer lekker actief gaan doen met de kinderen; voetbal, basketbal, tafelvoetbal, maar vooral plezier maken :)
Om 15:00 uur was het tijd om weer richting huis te gaan, iedereen vond dit erg jammer en wilde het liefst dat wij nog langer zouden blijven.
Het 'doei' zeggen vinden de kinderen en medewerkers in de instelling nog erg lastig. Dit betekent wel dat ze aan ons gehecht zijn en dat is erg fijn :)
Verder hebben we een rustig avondje gehouden om alle indrukken weer een plekje te geven.
Op donderdag hadden we weer met Özden afgesproken op de universiteit van Maltepe. Om 13:00 uur was onze afspraak om bij te kletsen over ons onderzoek en onze belevenissen in de instelling.
Zoals altijd pakte wij netjes bus 19B welke richting de uni reed.
Op een gegeven moment zei Lynn: we zijn hier toch nog nooit geweest? Soraya en ik dachten van wel, want we zagen wat bekende gebouwen waar we al vaker langs waren gereden. Toen we een hoge berg opreden keken we elkaar aan en hadden we alle 3 zoiets van; dit klopt niet ...
Ja hoor, mee stopt de bus en stapt iedereen uit, dit was de eindhalte! Daar stonden we dan boven op de berg in de middle of nowhere... Met handen en voeten hebben we geprobeerd uit te leggen dat we naar de universiteit van Maltepe moesten. De chauffeur maakte ons duidelijk dat dat niet deze bus was... Nee zover waren we al, maar waarom was het niet deze bus, we hadden toch altijd al bus 19B gepakt naar de uni?! Het uitzicht was erg mooi zo boven op de berg, maar daar kwamen we vandaag niet voor haha :P
We mochten plaatsnemen in een dolmus busje (normaal moet je hiervoor betalen, maar wij mochten een stukje gratis mee rijden, erg vriendelijk!)
Opeens stopte het busje en maakte ze ons duidelijk dat we er hier uit moesten, wijzend naar een bordje waarop de halte stond waar wij naartoe moesten. Dat werd dus verder lopen naar de uni... een behoorlijk end wat ook nog flink omhoog liep..
Soraya en Lynn kozen ervoor om lekker rustig te lopen. Dit was voor mij een beetje langzaam, omdat ik nogal een doorstapper ben zoals jullie wellicht weten :P Door de bordjes te volgen wisten we welke kant we op moesten lopen en dat maakte het gelukkig iets makkelijker.
Een voetpad was op sommige stukken ver te zoeken en je moest dus ook uitkijken voor het verkeer. Een beetje verdwaalt waren we wel dus in de middle of nowhere! Lynn en Soraya waren in een dolmus busje gestapt wat was gestopt voor ze, de dames hebben dan ook uit proberen te leggen dat ik een stuk verderop liep, maar ook mee moest. Uiteindelijk kwamen ze bij mij en zijn we in de dolmus naar de uni gebracht. Het was me weer een avontuurtje wel zeg!
Özden kon er wel om lachen ondanks dat we een uur te laat waren voor onze afspraak xD na het gesprek hebben we nog lekker even iets gegeten en gedronken op de uni om vervolgens weer richting huis te gaan, nu wel met de goede bus! Toen we bij de bushalte stonden bleek dat ze sinds 3 dagen een nieuw reisschema hadden, wisten wij veel! Bus 19B was 19H geworden. We hadden dus op de heenweg in bus 19H moeten zitten! Nouja door dit avontuur gaan we dat zeker niet meer vergeten haha :P
Vrijdag stond in het teken van school. Jaja ook dat hoort erbij. Na enig bloed, zweet en tranen hieraan te hebben besteed zijn we nog lekker even naar buiten gegaan voor een frisse neus. Heel de dag binnen zitten om aan school te werken is toch ook maar niets haha :P
's Avonds zijn we lekker een drankje gaan doen met Erasmus studenten. Deze studenten kwamen onder andere uit: Amerika, Frankrijk, Italië, Slovenië en Australië. Erg gezellig om op deze manier nieuwe mensen te leren kennen!
Op zaterdag zouden we naar de Prinsen eilanden gaan. Het was prachtig weer en we hadden hiervoor dan ook geen betere dag uit kunnen kiezen! De heenweg was erg mooi op de boot terwijl de zon volop scheen. Je kon dan ook heel erg genieten van het prachtige uitzicht! Er zijn 9 prinsen eilanden waarvan je er 4 kan bereiken met de Ferry. Wij zijn uiteindelijk op 2 eilanden geweest, de meest grote. Op het eerste eiland hebben we eerst lekker een drankje gedaan en genoten van de zon. Toen we daar zaten kwamen er allerlei versierde boten aangevaren onder luid getoeter. Ik denk dat dit voor de verkiezingen is die voor de deur staan, want overal hingen vlaggen, met denk ik, politieke partijen. De boten stonden ook vol met mensen en die kwamen dus allemaal het eiland op met vlaggen en muziek.
Wij besloten om niet door deze drukte te gaan lopen, maar lekker de andere kant uit te gaan. We zagen paardenkoetsen staan, dit is op deze eilanden een erg normaal vervoersmiddel, en besloten dat het wel leuk was om daarmee iets van het eiland te zien. We wilde net instappen toen de menigte die van de boten af waren gekomen onze kant op kwamen met een gigantische groep. De paarden schrokken hiervan en begonnen te draaien en een beetje te stijgeren.. maar wij zaten ondertussen al in de koets! Gelukkig werd de menigte gelijk stil en stopten ze toen de chauffeur van de koets zijn hand op stak dat ze moesten stoppen. Daarna zijn we een mooi ritje gaan maken over het eiland met als hoogte punt, letterlijk en figuurlijk, het uitzicht boven op de berg van het eiland. Wat een prachtig uitzicht!
Ook op het andere eiland hebben we eenzelfde tocht gemaakt met een paardenkoets, hierdoor zie je namelijk in vrij weinig tijd het meeste van het eiland ;)
's Avonds terug met de boot naar ons appartement, wat was dit een beleving zeg! We hebben op de boot de zonsondergang kunnen kijken en daarna de vele lichtjes kunnen bewonderen langs de kustlijn! Een prachtgezicht en wederom, ondanks dat ik het wel heb geprobeerd, eigenlijk niet op foto vast te leggen, omdat je hiervan alleen een memorie foto kan maken!
Eenmaal thuis zijn we lekker uit eten gegaan. Daarna ben ik naar huis gegaan voor een rustig avondje, omdat ik morgen ook flink veel aan school wilde doen. De andere zijn nog gaan stappen in Kadikoy.
Vandaag dus veel aan mijn schoolwerk doen.. Eén gelukje, het weer is weer omgeslagen naar regen, dus het is wel ideaal weer om voor school te werken :)
Nu stop ik weer met deze gigantische blogg, want het schoolwerk ligt te wachten. Hopelijk heb ik jullie weer een beetje op de hoogte gebracht van mijn avonturen hier in Istanbul :)
Wat een prachtstad waar iedere dag weer een avontuur staat te wachten! :) De dagen vliegen voorbij en voor ik het weet ben ik alweer thuis.. Dus nog maar even lekker genieten hier :D
Tot de volgende keer! :)
-
16 Maart 2014 - 12:20
Dianne:
Ha jongen, geen woord teveel gezegd, wat weer een belevenissen idd.
Gelukkig doe je ook nog iets aan je conditie zo met die veranderde buslijnen, en trouwens ook met die kinderen. Heerlijk te lezen en horen dat jullie het zo goed naar de zin hebben, ookal zit t niet altijd mee.
Maar dat is thuis ook niet,hoort er nu eenmaal bij. Zolang je de boel kunt relativeren kom je overal wel uit.
Lieve groet van t thuisfront en dikke knuffel Pa,GJ&Mamy xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley